به رهبران اعتماد کنیم!

کسانی که بعد از سخنان اخیر سید محمد خاتمی بر طبل توهین به وی می کوبند همان کسانی هستند که سالها پیش تز عبور از خاتمی را دادند و البته به جایی هم نرسیدند. بچه ها بیایید واقع بین باشیم. احساسی عمل نکنیم. باور کنیم تندروی نتیجه ندارد. عین عرق می ماند که زود هم خشک می شود! 30 سال قبل هم که انقلاب شده تو این مملکت از تندروی بدست نیامده. اولش هم آقای خمینی خواست شاه و حکومتش را اصلاح کند و کم کم بود که شاه به زیر کشیده شد. این "کم کم" 15 سال طول کشید!

ما هم استثنا نیستیم. راه مطمئن و پایدار خیلی بهتر از راه خطرناک و بدون نتیجه است. شبیه سازی این روزها هم به ایام 57 کار غلطی است. این که فکر کنیم تا 22 بهمن امسال تاج خامنه ای می افتد این یک توهم است! این حکومت انقدر ریشه دوانده و انقدر تار تنیده که حالا حالا ها سقوط نمی کند. طرف ما مثل شاه آدم حسابی نیست! بی شرفه! می دانید در 19 دی معروف که این حکومت اینهمه روش مانور می دهد که رژیم شاه در اثر این روز سقوط کرد، چند نفر در آن تظاهرات کشته شدند؟ 6 نفر! در حالی که در یک عاشورای ما بالای 40 نفر کشته شده اند. این وحشی گری این حکومت را نشان می دهد که با چنگ و دندان از نظام دفاع می کنند! تندروی ما هم فقط تلفات ما را بیشتر می کند و همانطور که پیداست ضررش بیشتر از منفعتش است.
حرکت ما یک حرکت مسالمت آمیز است و باید باشد. بدون خشونت بدون تندروی. خواهش می کنم از همه که یکبار هم که شده متن نامه عزت سحابی به خارج نشینان را بخوانند. آنها نصایح کسی است که عمری است برای دموکراسی و آزادی مبارزه کرده. و هیچ کس هم مطمئنا نمی تواند با آن همه سابقه زندان به او انگ هم دستی با ر‍ژیم جمهوری اسلامی بزند. مسلما او خودش بیشتر از همه دلش برای یک حکومت جمهوری واقعی لک زده است! نه تنها او که خاتمی نیز.
بیایید به رهبرانمان اعتماد کنیم. می دانم الان خیلی ها میگویند جنبش رهبر ندارد و مردم خودشان رهبرند. درست! اما بالاخره هر حرکتی باید رهبر داشته باشد تا بشود از آن نتیجه گرفت وگرنه خسته کننده و بیهوده و بی نتیجه می شود. این همه سال اپوزیسیون خارج از کشور داد و بیداد کردند و گفتند اله و بله! هیچ ثمری هم نداشته است. خب حالا بیائید به رهبران داخلی مان اعتماد کنیم. بگذاریم آنها سخنانشان را بگویند. حمایتشان کنیم که مطمئنا در آخر از نتیجه کار همه راضی خواهیم بود...